به نام خدا
بالاخره ما هم به شجره ی ممنوعه نزدیک شدیم و از آن تناول نمودیم.واین اعتیاد خانمان سوز به جان ما هم افتاد .ما هم رانده شدیم و در این وانفسای وبلاگی!افتادیم تا توهماتی را که آن خدا لعنت کرده در نظرمان واقعیت جلوه داد و ما را به تناول و توهم همیشگی کشاند، به رخ تجربه کنندگانش که همه،غیر از هیچکس اند بکشانیم . امید که پاره نشود.
حرف زیادی برای گفتن ندارم . بیشتر توهم دارم برای دیدن .شاید ترک کنم و برگردم .شاید هم گرفتار بدترش بشوم. به هر حال سعی میکنم کم و زیاد ، یه چیزایی بنویسم . برای دستگرمی خوبه. تا بعد.
